سهم خطاهای انسانی در تصادفات رانندگی - خیمه نیوز

خبرنگاران | سرویس خودرو - بیشتر تصادفات در جاده­ ها، نتیجه ناتوانی راننده در مطلعی یافتن، ارزیابی و واکنش نسبت به موقعیت­ های خطر آفرین است. در چنین شرایط غافلگیر نماینده ای، راننده زمان و فضای کافی برای گریز از خطر ندارد. تحلیل تصادفات و آزمایش ­های واقعی، موجب شده تا متخصصین پیروز به رسم نمودار اشتباهات شوند و در جستجوی راه­ هایی برای جبران این اشتباهات باشند.

رانندگان همواره پیروز به شناسایی خطرات نمی­ شوند

خوزه مونیترو مأمور گشت عملیات بزرگراه­ ها در فرانسه می ­گوید: هر روزه شاهد رانندگانی هستیم که از سمت راست سبقت می­ گیرند، فاصله ایمنی را با خودرو جلویی رعایت نمی­ نمایند و زمانی که به محل عملیات عمرانی جاده می­ رسند، پیروز نمی­ شوند سرعت خود را کاهش دهند. گاهی نیز شاهد اتفاقات غافلگیر نماینده هستیم.

شایع ترین اشتباهات منجر به تصادف

رانندگی همواره فعالیتی پیچیده­ است، هر چند که رانندگان معمولی ممکن است تصور نمایند تنها پشت فرمان خودرو نشستن یعنی رانندگی. مجموعه ­ای از اطلاعات از محیط پیرامون، پیاپی و بدون وقفه به سوی راننده جریان دارند که تحلیل سریع آنها سختی میسر است و همین ناتوانی در تحلیل اطلاعات، می­ تواند به بروز حادثه بیانجامد. محققان دریافته­ اند که بیشترین اشتباه شایع در رانندگان مربوط به ناتوانی در دریافت موقعیت­ های خطر آفرین­ است. در بیش ­از 15 درصد موارد تصادف، یک قضاوت نادرست موجب بروز حادثه شده است. رانندگان ممکن است از خطر ناشی از سرعت خود مطلع نباشند، در ارزیابی فاصله خود با نقطه خطر دچار اشتباه شوند و یا چسبندگی چرخ­ های خورو روی جاده را اشتباه تخمین بزنند.

در 8 درصد تصادفات، رانندگان مطلقاً از حادثه­ ای که شرف وقوع بوده مطلع نشده­ اند. در 10 درصد موارد نیز آن­ها از خطر مطلع شده ­اند و می دانسته که اگر واکنشی سریع و صحیح نشان ندهند، چه اتفاقی می­ افتد. اما درست زمانی که کوشش نموده ­اند موقعیت را در دست بگیرند در تصمیم گیری دچار اشتباه شده­ اند. در نهایت نیز در 17 درصد موارد رانندگان موقعیت خطر آفرین را به درستی دریافته ­اند، تصمیم صحیح را نیز اتخاذ نموده­ اند، اما در اجرای صحیح آن ناتوان بوده ­اند. مثلاً ترمز را به حد کافی محکم نگرفته ­اند ویا فرمان را به اندازه کافی نچرخانده­ اند.

در شرایط اضطراری چه اتفاقی می­ افتد؟

محققان تصادف، آزمایش­ هایی را با یاری سرنشینان واقعی انجام داده ­اند که در آن تنها به دنبال مطالعه و آنالیز رفتار رانندگان در موقعیت ­های معین شده بودند. این محققان با استفاده از شبیه سازها و روی مسیرهای آزمایشی، به مطالعه واکنش رانندگان در زمان های اضطرار پرداختند. نتیجه تحقیقات نیز نشان داد که رانندگان مختلف در موقعیت­ های مشابه، رفتارهایی کاملا متفاوت از خود نشان می ­دهند. مثلاً در شرایطی که تصادف با خودروی رو به ­رو (شاخ به شاخ) قابل پیش بینی و پیش گیری بود، واکنش­ های رانندگان و زمان این واکنش­ ها کاملاً متفاوت بود. روش­ هایی که برای مهار کردن خودرو در پیش گرفتند نیز شباهتی به یکدیگر نداشت و هیچ یک نتوانستند از قابلیت خودروهای خود به طور کامل بهره گیرند.

دو سوم این رانندگان پدال ترمز را به اندازه کافی فشار ندادند، بلکه آن­را به تناوب گرفتند و رها کردند. چنین اشتباهی در نیمی از از موارد باعث شد تا سیستم ضد قفل ترمز ABS وارد عمل نشود. درحالی که سیستم ABS رانندگان را قادر خواهد ساخت تا از حداکثر توان ترمز بهره بگیرند، بدون این­که چرخ­ ها قفل بشوند. بدتر از آن، این­که بیش از سه چهارم رانندگان حتی کوششی برای فرار از تصادف انجام ندادند، در حالی که اقدمات پیشگیرانه بیش از 85 درصد مواقع به نتیجه ­ی مطلوبی می­ انجامد. رانندگانی که کنترل خودرو را از دست می دهند همه را­ه­ های مهار کردن را انتخاب می ­نمایند که بیشتر آنها توفیقی در این راه ندارند.