معکوس کردن فرایند پیری با رقیق کردن پلاسمای خون - خیمه نیوز

به گزارش خبرنگاران و به نقل از گیزمگ، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، برکلی(UC Berkeley)، روش جدید و جالبی برای مقابله با اثرات پیری ابداع نموده اند. آنها در پژوهش جدید خود نشان داده اند که رقیق کردن پلاسمای خون موش های مسن تر می تواند تاثیر مهمی بر جوانسازی بافت ها و اندام ها داشته باشد. این کار با کاهش تراکم پروتئین های التهابی که معمولا با بالا رفتن سن افزایش می یابند، فرآیند جوانسازی را انجام می دهد.

این پژوهش جدید، براساس پژوهشی انجام شده است که ایرنا کانبوی(Irina Conboy) و مایکل کانبوی(Michael Conboy)، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، 15 سال پیش روی موش های پیر و جوان انجام دادند و توانستند بعضی از اثرات پیری را در موش مسن تر معکوس نمایند. نتایج این پژوهش، به انجام دادن پژوهش های بیشتری در خصوص پروتئین ها و مولکول های خون موش جوان تر منجر شد تا شاید به کند شدن یا معکوس شدن فرایند پیری یاری کند.

این دو دانشمند هنوز به آنالیز اسرار مربوط به فرایند پیری و پیامدهای پژوهش پیشگامانه خود مشغول هستند اما قصد دارند آن را از زاویه متفاوتی ارزیابی نمایند. آنها این ایده را آنالیز نموده اند که شاید به جای استفاده از پروتئین ها و مولکول های خون جوان، بتوان با پاکسازی خون پیر از پروتئین ها و مولکول های مضر، فرایند پیری را کند کرد.

مایکل کانبوی گفت: ما فکر کردیم که شاید بتوانیم خون خنثی داشته باشیم؛ یعنی خونی که نه پیر و نه جوان باشد. ما اثر این خون را در بهبود موش پیر مورد آنالیز قرار خواهیم داد. بدین ترتیب شاید بتوان با رقیق کردن خون موش پیر، به بهبود آن یاری کرد. ما خون رقیق شده را به موش جوان نیز تزریق خواهیم کرد و اگر حال موش جوان بدتر گردد، بدین معناست که رقیق کردن خون موش جوان می تواند موجب بدتر شدن آن گردد.

دانشمندان، این ایده را طی آزمایش های درمان با پلاسمای خون مورد آنالیز قرار دادند. این تبادل خون خنثی که طی آن، نیمی از پلاسمای خون موش های مسن تر تعویض می گردد، به بهبود قابل توجه سلامت آنها منجر شد. تاثیر این جوانسازی بر مغز، ریه و عضلات موش ها، مانند نتایج آزمایش اصلی و حتی قوی تر از آنها بود. نتایج پژوهش نشان داد که این فرایند هیچ عوارض بیماری زایی برای موش های جوان تر ندارد.

پژوهشگران با استفاده از تحلیل پروتئومیک، پلاسمای خون و پروتئین های آن را آنالیز کردند و دریافتند که این فرآیند، مانند یک دکمه ریست مولکولی عمل می نماید. آنها با این کار، تراکم پروتئین هایی را که با بالا رفتن سن افزایش می یابند، آنالیز کردند و دریافتند پروتئین های مفید از جمله آن گروه از پروتئین ها که باعث تقویت عروق می شوند، قابلیت شکوفایی پیدا می نمایند.

تغییر پلاسما در انسان ها که در حال حاضر به عنوان روش درمان بعضی از بیماری های خودایمن در آمریکا ثابت شده است، دو تا سه ساعت زمان می برد و عوارض جانبی آن ملایم و یا بدون عوارض جانبی است. این گروه پژوهشی در حال حاضر در مرحله آزمایش های بالینی هستند تا ظرفیت این تبادل خون خنثی را در افراد مسن تر آنالیز نمایند.

مایکل کانبوی اضافه کرد: بعضی از این پروتئین ها، مورد توجه ویژه ما قرار دارند و ممکن است که ما در آینده آنها را به عنوان گزینه های درمانی در نظر بگیریم.

این پژوهش، در مجله Aging به چاپ رسید.