بررسی بازی وحید امیری؛ هنر بازی در چند پست - خیمه نیوز

به گزارش خبرنگاران، وجود بازیکنی با قابلیت بازی در چندین پست، یک موهبت عظیم برای همه مربیان است. این بازیکن ها علاوه بر انعطلاف پذیری لازم برای تغییر تاکتیک در حین بازی، برای روزهای سخت و سخت مانند فرارسیدن محرومیت های و مصدومیت های غیرمترقبه یک سلاح پنهان هستند.

شاید بازیکنانی وجود داشته باشند که بتوانند در اطراف پست تخصصی خود جا به جا شوند. مثلا یک مدافع چپ تخصصی گاها به عنوان وینگر و یا مدافع وسط هم به میدان می رود اما بازیکنی که بتواند مدافع راست و چپ، وینگر راست و چپ و مهاجم کاذب و هدف بازی نمایند، یک آچار فرانسه به تمام معنی است.

این بازیکن ها نه تنها در حین تغییر پست، دچار سردرگمی و افت فنی نمی شوند بلکه معمولا تحسین مربیان خودی و کارشناسان را هم به دنبال دارند و نشان می دهند که نه تنها از نظر بدنی، بلکه از نظر ذهنی کاملا آماده بازی در پست های مختلف هستند.

وحید امیری یکی از این بازیکنان است. او در لیگ قهرمانان آسیا، به مدافع چپ پرسپولیس تبدیل شده و تقریبا به جز یکی، دو اشتباه که معمولا از بازیکنان تخصصی هم سر می زند، عملکرد خوبی را ارائه کرد. او در حالی در این پست ایفای نقش می نماید که تا دو ماه قبل و در نبود یک مهاجم حاضر و آماده در ترکیب پرسپولیس، مهاجم هدف پرسپولیس بود.

رفته رفته او یک پست عقب تر آمد و به عنوان وینگر راست به بازی پرداخت. کمی قبل تر و در بازی ایران و سوریه، پشت سر علی قلی زاده و تقریبا به عنوان یک هافبک راست متمایل به مرکز زمین بازی می کرد. در دوران کارلوس کی روش، او به همراه مهدی طارمی وینگر چپ تیم ملی بود و در جام جهانی از همین نقطه از زمین بود که جرارد پیکه را محو کرد.

تقریبا وحید امیری به جز پست دفاع وسط و شاید هافبک دفاعی، در هر پستی بازی نموده و هیچ گاه تبدیل به نقطه ضعفی برای نفوذ حریفان نشده است. هوش بالای امیری همراه با دوندگی خستگی ناپذیر این بازیکن، او را تبدیل به بازیکنی با مهارت بازی در چندین پست مختلف نموده که هیچ گاه از ترکیب تیمش بیرون نمی ماند و حتی مربیان برای داشتن او سر و دست می شنمایند.

او ضمناً عملکرد عالی در پست وینگر راست، در پست های دیگر هم تبدیل به آلترناتیوی برای هم تیمی های خود شده است. تقریبا کم تر زمانی پیش آمده که امیری پرنوسان ظاهر گردد و مربی یا طرفداران پرسپولیس از او به علت افت فنی انتقاد نمایند اما حیف که این بازیکن خیلی دیرتر از آن چه معمول است، به فوتبال معرفی گردید.

شاید بیش از این که امیری از حضور در بالاترین سطح فوتبال ضرر کند، این فوتبال ایران از کشف دیرهنگام این بازیکن با استعداد ضرر نموده است ولی هنوز برای دیدن کیفیت بالای امیری در پرسپولیس و تیم ملی دیر نیست.