کارگران ساعتی و پاره وقت چقدر عیدی می گیرند؟ - خیمه نیوز

به گزارش تسنیم، به موجب ماده واحده قانون مربوط به معین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار مصوب سال 1370 مجلس شورای اسلامی، کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل 60 روز آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند، مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل 90 روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

بعلاوه به موجب تبصره یک ماده واحده مذکور، مبلغ پرداختی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید به ماخذ 60 روز مزد و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد. حداقل دو برابر و حداکثر سه برابر مصوبه دستمزد شورای عالی کار؛ مبنای معین عیدی سرانجام سال مشمولان قانون کار است.

مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران

مبنای محاسبه عیدی و پاداش سالانه کارگران در کارگاه هایی که طرح طبقه بندی مشاغل دارند، مزد گروه و پایه یا مزد مبنا و در واحد های فاقد طرح طبقه بندی، مزد ثابت یعنی مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل خواهد بود.

اندازه پرداخت عیدی و پاداش آخر سال کارگران فصلی و کارمزدی

مبلغ پرداختی بابت عیدی و پاداش به کارگران کارگاه های فصلی مشمول قانون کار و بعلاوه کارگران سایر کارگاه های مشمول که کمتر از یک سال در کارگاه کار کردند، باید بر ماخذ 60 روز و به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد. در ضمنً مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش سرانجام سال به کارگران کار مزدی عبارت از میانه کارمزد دریافتی آنان بر حسب مدت ایام کارکرد در سال است.

اندازه عیدی و پاداش کارگران پاره وقت

بر اساس ماده 39 قانون کار، مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی معین شده به کار اشتغال دارند، به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می گردد که عیدی و پاداش نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست.

اندازه عیدی و پاداش کارگران ساعتی

در خصوص کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آن ها در ماه متغیر است، برای محاسبه عیدی و پاداش، میانگین حقوق سه ماه آخر خدمت آنان مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.

نحوه پرداخت عیدی کارگران مشمول قانون کار شاغل در واحد های دولتی

قانونگذار با تصویب قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب سال 1374 اعتبار قانون معین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار مصوب 1370 را لغو نکرده است، بنابراین حکم معین عیدی معادل 60 روز آخرین مزد مشمولان قانون کار کماکان به قوت خود باقی است؛ در ضمنً کارگاه در قانون کار به اعتبار اشتغال کارگران در محل انجام کار تعریف می گردد به این ترتیب کلیه کارگران مشمول قانون کار اعم از اینکه در بخش خصوصی و یا دولتی شاغل باشند از دو ماه عیدی و پاداش آخر سال موضوع ماده واحده قانون اسفند 1370 مصوب مجلس شورای اسلامی برخوردار خواهند بود.

عیدی کارگرانی که در طول سال با کارفرما قطع رابطه می نمایند، کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته یا به شکلی رابطه آنان با کارگاه قطع می گردد، به نسبت مدت کارکردشان مستحق دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود.

آنچه که مبنای محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش سرانجام سال کارگران مشمول قانون کار قرار می گیرد، مزد و فوق العاده هایی است که کارگر به مناسبت اشتغال در شغل مربوط دریافت می نماید؛ به عبارت دیگر مزایایی که افراد به نوعی در ارتباط با شغل دریافت می نمایند از اجزاء مزد محسوب می گردد لذا فوق العاده شغل، سختی کار و هر آنچه که به تبع شغل به کارگر داده می گردد جزو مزد منظور شده و الزاماً باید در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ گردد.

تبعاً مزایای رفاهی و انگیزشی از قبیل یاری عائله مندی، یاری هزینه مسکن، بن خواربار و پاداش افزایش فراوری جزو مزد به شمار نیامده و در پرداخت عیدی و پاداش لحاظ نمی گردد.

با توجه به ماده واحده قانون مربوط به معین عیدی و پاداش سالیانه کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار مصوب مورخ سال 1370 مجلس شورای اسلامی، همه کارگران مشمول قانون کار صرف نظر از محل اشتغال و نوع کارگاهی که در آن کار می نمایند اعم از دولتی، خصوصی، تعاونی، صنعتی، خدماتی و ... به اندازه مقرر در مصوبه فوق از عیدی و پاداش سالانه برخوردار خواهند بود.