پل ریالتو؛ عجیب ترین گذرگاه ونیز - خیمه نیوز

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.

هدف از ساخت پل ریالتو این بود که جایگزین دائمی به جای پل قایق و سه پل چوبی دیگر باشد که از قرن دوازدهم بر روی گراند کانال ساخته شده بودند. تا زمان ساخت پل آکادمیا در سال 1854، پل ریالتو تنها راستا عبور عابرین پیاده از عرض گراند کانال بود.

قوس هفت و نیم متری پل ریالتو به این منظور طراحی شد که کشتی های کوچک بتوانند از زیر آن عبور نمایند. ساختمان پل بر روی دوازده هزار پایه چوبی ساخته شده است که هنوز هم بعد از گذشت 400 سال، پل را بر روی خود نگه داشته اند. مهندس معمار این پل عظیم، آنتونیو دا پونته، برای بستن قرارداد طراحی این پل با طراحان عظیمی چون میکل آنژ و پالادیو بر سر رقابت بود.

این پل دارای سه پیاده رو است که دو تا از آنها در امتداد نرده های بیرونی دو طرف پل قرار دارند. پیاده روی عریض که در وسط قرار گرفته نیز با دو ردیف فروشگاه کوچک احاطه شده که بدلیجات، پارچه های کتان، شیشه های نقاشی شده و سایر لوازمی که گردشگر ها به آنها علاقمند هستند را می فروشند.

در طی قرن های گذشته، پل ریالتو بارها مورد نقد و ستایش منتقدین قرار گرفته است. توصیف زیر از یان لیتل وود را ببینید:

پل ریالتو فشار های مثبت و منفی زیادی را متحمل شده است. به گفته موریسون، ونیزی ها معتقدند که پل ریالتو باید به عنوان عجایب هشتم دنیا در نظر گرفته گردد. کوریات هم در توصیف این پل می گوید که زیباترین پل تک قوسی است که تا به حال دیده یا در خصوصش شنیده ام. اما دیگران معتقد بودند که این پل زیادی عظیم است و هیچ زیبایی خاصی ندارد. این بحث ها که در خصوص برج ایفل هم وجود داشته ، ریالتو را به سمبل شهر ونیز تبدیل نموده است که دیگر بحث های انتقادی در کنار شکوه و زیبایی پل، اصلا به چشم نمی آید.

جان موریس در نوشته خود به نام دنیای ونیز، تصویر مهربانانه ای از ریالتو را به مخاطب القا می نماید:

از لحاظ ساختار، این پل یک موفقیت به تمام معناست؛ در خلال آشوب های سال 1797، مأموران برای متفرق کردن معترضین، از روی پله های همین پل مردم را به توپ بستند. اگر من بودم حتی یک سنگ هم از این پل را عوض نمی کردم. من عاشق شمایل فوق العاده سنت مارک و سنت تئودور شده ام که با زبردستی بر روی پل حکاکی شده اند. عاشق آن فرشته ای که در انتهای پل نقش بسته است. عاشق آن مغازه های کوچک و شلوغ و تمام چیزهای دیگری که باعث منحصر به فرد شدن این پل رویایی می شوند. من فکر می کنم یکی از فوق العاده ترین لحظات گراند کانال زمانی رخ می دهد که دارید برای خودتان در بازار ماهی فروش ها می چرخید و چشمتان به پل ریالتو می افتد که انگار شما را به سوی خود می خواند؛ درست با همان جزئیاتی که تمام عمر از آن در ذهنتان نقش بسته بود. بی شک ریالتو یکی معدود بناهای ونیزی است که اینطور با بیننده حرف می زند.

دسترسی به پل ریالتو

رفتن به ریالتو اصلا سخت نیست. کافیست از ایستگاه قطار واقع در میدان رم، تابلو هایی که شما را به سمت ریالتو هدایت می نمایند را دنبال کنید. اگر بخواهید از میدان سن مارکو به سمت پل بروید هم به همین روش عمل می کنید. باید به سمت برج ساعت بروید، از راستا قوسی عبور کنید و خیابان های شیک مرسری را رد کنید تا به گراند کانال برسید.

بعد به سمت راست می پیچید و دو تقاطع را رد می کنید تا به پل ریالتو برسید. یک راه دیگر برای رسیدن به پل، استفاده از اتوبوس های آبی است که در راستا رفت و برگشت خود در ریالتو ایستگاه دارند.