نخستین اکتشافِ مهمِ باستان شناسی اعماق دریا: به سطح آمدنِ کشتی های غرق شده سلسله مینگ
به گزارش خیمه نیوز، یک کشفِ بی سابقه در اعماق دریای جنوبی چین توجه باستان شناسان و مورخان را به یک مقدار به خود جلب نموده است. بقایای دو کشتی که به سلسله مینگ باز می گردند، از کفِ اقیانوس به سطح آمده و گنجینه ای از اشیائ باستانی و بینشی درباره تاریخ غنیِ دریانوری در چین را آشکار نموده اند.
به گزارش راهنماتو، این کشتی ها که در عمقِ تقریباً 1500 متری در روی یک شیب قاره ای پیدا شده اند، نخستین کشفِ لاشه کشتی های باستانی در این مقیاس بزرگ در اعماق دریا به وسیلهِ چین هستند. آن ها هم چنین شواهدی مهم درباره تجارت و روابطِ فرهنگی ماورای دریاها، به خصوص در بافتِ جاده ابریشمِ دریایی هستند.
این یافته ها به نامِ شیب قاره ای شمال غربی شماره 1 و کشتی غرق شده شماره 2 نام گذاری شده اند. این اکتشافِ مهم در بدو امر به وسیلهِ یک تیم تحقیقاتی علمی از مؤسسه مهندسی و علوم اعماق دریا، وابسته به آموزشگاه علوم چین، اجرا شده است.
یان یالین، مدیر اداره باستان شناسی اداره ملی میراث فرهنگی، می گوید: این یافته ها که در شرایط خوبی حفظ شده اند از ارزش علمی، تاریخی و هنری زیادی برخوردارند. این کشف می تواند یک کشف باستانیِ اعماق دریا در طبقه جهانی محسوب شود. این یافته ها، شواهدی کلیدی درباره جاده ابریشمِ دریایی هستند و یک مطالعه بی سابقه بزرگ در تاریخ تجارت، مسیریابی و ظروف چینی محسوب می شوند.
کشتیِ غرق شده شماره 1 و شماره 2: شواهدی از ظروف چینی و سایر اشیاء فرهنگی
کشتیِ غرق شده شماره 1 مساحتِ تقریبیِ 10000 مترمربعی را با حدود 100000 شیء فرهنگی، اشیائی که عمدتاً ظروف چینی هستند، دربرگرفته و این اشیاء نیز هم چنان در محل به صورت مهروموم شده به جای مانده اند. بخش اعظم کشتی هنوز در زیر لایه هایی از ماسه مدفون است و بخش هایی از آن با لایه هایی از اشیاء که ضخامتِ آن به سه متر می رسد، پنهان شده است.
کشتی غرق شده شماره 2 با 20 کیلومتر فاصله از اولی قرار گرفته است و محتویِ چندین کنده چوب به دقت پردازش شده و مجموعه های کوچک تری از سرامیک است.
متخصصان باستان شناسی براساسِ اشیاء چینی که از کشتی شماره 1 به دست آمده است تخمین زده اند که این کشتی احتمالاً به زمان حکومتِ امپراتو ژنگده Zhengde (1505-1521) باز می شود، این درحالیست که کشتی شماره 2، به دوران امپراتور هونگژی Hongzhi (1488-15050) بازمی شود. هر دو امپراتور از سلسله مینگ بوده اند.
بیش ترِ اشیاء چینی کشف شده در کشتیِ شماره 1، محصولاتی هستند که در استان های ژیانگسی و ژِژیانگ فراوری شده اند. آن ها مراکز معروفِ فراوری و صادرات در چین باستان بودند. در میانِ اشیاء چینی مکشوفه، انواعی از چینی آبی-سفید، سِلادون (سبز بیدی) و سرامیک هایی با لعاب سبز دیده می شود. حضورِ تنه های چوبیِ پردازش شده در کشتیِ غرق شده شماره 2 نقشِ چین را در واردات نشان می دهد، زیرا اسناد تاریخی چوب را به عنوان یکی از کالا های مهم وارداتی در این دوران ثبت نموده اند.
تانگ وِی، مدیر مرکز ملی باستان شناسی، می گوید کشف های تازه ارجاعاتِ مهمی برای فهمِ تغییر مسیر های تجاری تاریخی در سراسر دریای جنوبی چین در اختیار ما قرار می دهند.
نخستین تحقیقات از مکانِ کشتی های غرق شده در روز شنبه 20 ماه مه 2023 شروع شد و پیش بینی می شود که تا ماه ژوئن ادامه یابد. برای اطمینان از امنیتِ اشیاء، مکان دقیق کشفِ آن ها اطلاع رسانی نشده است. با این حال یک علامتِ فلزی در کفِ دریا در نزدیکی کشتی شماره 1 نصب شده تا شاخصی برای تحقیقات آینده در این ناحیه باشد.
تجارتِ ظروف چینی و جاده ابریشمِ دریایی در چین
تجارت ظروف چینی در دوران جاده ابریشم دریایی نقشی مهم در ناحیه دریای جنوبی چین ایفا می کرد. ظروف چینی یکی از کالا های به شدت مورد تقاضا در آن دوران بود و در تجارت بین الملل نیز سهمی بزرگ داشت.
استانِ ژینگ دِژِن، مرکزِ ظروف چینی در چین بود و سرامیک های فراوریی آن بسیار معروف بودند. ویژگی چینی های آن که ظرافت در فراوری و طراح های پیچیده بود، نه تن ها در چین بلکه در میانِ تجار و خریداران خارجی که در مسیر جاده ابریشم دریایی تردد می کردند، بسیار معروف بود. موقعیتِ استراتژیک محل، که در نزدیکی رودخانه یانگ تسه و نزدیکی با مسیر های تجاری مهم قرار داشت، صادرات ظروف چینی به منطقه ها مختلف شاملِ منطقه های که به دریای جنوبی چین وصل می شدند، را آسان می کرد.
دریای جنوبی چین یکی از مسیر های حیاتی دریایی برای حمل ونقل ظروف چینی و سایر کالا در زمان قدیم بود. ظروف چینی از مراکز فراوری، مثل ژینگ دژِن، به شهر های بندری که در راستای سواحلِ جنوبی چین قرار داشتند، منتقل می شد. ازآنجا، این کالا ها به کشتی ها بار زده می شدند و تمام دریای جنوبی چین را طی می کردند تا به مقاصدی در سراسر جنوب شرقی آسیا، اقیانوس هند و فراتر از آن برسند.
تجارتِ ظروف چینی در مسیر دریای جنوبی چین یک طرفه نبود. چین ظروف چینی را به سایر کشور ها صادر می کرد و درعوض، دروازه مهم واردات کالا های خارجی مثلِ مواد خام، اقلامِ تجملاتی و گنجینه های خارجی بود. این کالا ها به وسیلهِ دریای جنوبی چین وارد شهر های بندری می شدند و از آنجا به سراسر چین منتقل و شبکه ای پویا از مبادلات فرهنگی و تجاری را فراهم می کردند.
تجارت ظروف چینی در راستای جاده ابریشم دریایی به رونقِ تجارت، روابط سیاسی و تعاملاتِ فرهنگی بین چین و سایر کشور ها یاری نموده بود. این تجارت نقشی مهم در شکل دادن به اقتصاد و جوامع در منطقه ها درگیر ایفا و به مبادلات فرهنگی و تأثیرات متقابل فرهنگی یاری کرد.
منبع: فرارو