از علت تا درمان کورک پوستی

به گزارش خیمه نیوز، کورک یا فرونکل به ضایعه ناخوشایند پوستی گفته می شود که بسیاری از ما حداقل یک بار آن را تجربه کرده ایم. کورک جوش قرمزرنگی است که زیر پوست ایجاد می شود و می تواند بسیار دردناک باشد. کورک آن قدر آزاردهنده است که معمولا فرد دلش می خواهد به هر طریقی از شر آن خلاص شود، حتی اگر مجبور شود آن را بترکاند.

از علت تا درمان کورک پوستی

کورک پوستی

کورک یک نوع عفونت پوستی است که خود را با قرمزی و احساس درد در ناحیه نشان می دهد. با گذشت زمان ناحیه عفونی شده سفت و سخت تر شده و فرد با لمس محل احساس درد می کند.

در نهایت نیز مرکز کورک نرم شده و با گلبول های سفید خون که برای مبارزه با عفونت ها به میدان آمده اند پر می شوند. این ورود گلبول های سفید از طریق جریان خون اتفاق افتاده و عفونت را ریشه کن خواهد کرد.

این مجموعه گلبول های سفید خون، باکتری و پروتئین ها را با نام عفونت یا چرک می شناسند. در نهایت عفونت موجود در کورک برآمده شده و نوک سفید رنگی بر روی آن ایجاد می شود.

می توان با استفاده از جراحی این عفونت انباشته شده در زیر پوست را تخلیه کرد. یا اجازه داد تا به خودی خود از داخل پوست تخلیه شود. عفونتی که در نزدیک بافت به وجود آمده باشد را با نام ورم عفونتی شناخته و به آن کورک نیز گفته می شود. کورک ها ممکن است در هر جایی از بدن به وجود بیایند. حتی قسمت هایی مثل میان تنه، باسن، زیر بغل یا دیگر نواحی بدن را درگیر کنند.

کورک یا ورم عفونی پوستی که مقدار زیادی عفونت در زیر پوست جمع می شود.1

انواع کورک پوستی

دمل های بزرگ
دمل بزرگ در واقع یک آبسه چرکین در سطح پوست است که از طریق باکتریوم استافیلوکوک اورئوس ایجاد می شود. این تورم و آبسه اغلب گروهی از فولیکول های مو را در خود جای می دهد. از این رو بزرگ تر از یک کورک یا دانه معمولی ظاهر می شود. یک دمل بزرگ می تواند یک یا چند دهانه بر روی پوست داشته باشد و بعد از تب یا سرماخوردگی بروز کند.
آکنه کیستی
آکنه کیستی نوعی آبسه چرکی است و هنگامی که مجراهای چربی مسدود و ملتهب می شوند، شکل می گیرد. آکنه کیستی در مقایسه با التهاب های سطحی که از طریق آکنه های معمولی ایجاد می شوند، بافت عمیق تری از پوست را تحت تأثیر قرار می دهند.
هیدرآدنیت چرکی
هیدرآدنیت چرکی شرایطی است که طی آن به دلیل التهاب موضعی فولیکول های مو، چند آبسه چرکی در ناحیه زیر بغل و اغلب کشاله ران ایجاد می شود. درمان این نوع از التهاب های پوستی به کمک آنتی بیوتیک ها سخت است، از این رو برای درمان آنها باید از یک فرآیند جراحی استفاده کرد تا فولیکول های موی موجود در ناحیه ملتهب به منظور رفع التهاب پوستی خارج شوند.
کیست پیلونیدال
کیست پیلونیدال گونه نادری از آبسه های چرکی است که درون یا بالای خط وسط باسن رشد می کند. کیست های پیلونیدال اغلب به صورت نواحی کوچک التهاب در قسمت پایینی ناحیه رویش مو (فولیکول مو) بروز می کنند. به مرور زمان به دلیل تحریک های ناشی از فشار مستقیم، این نواحی متورم بزرگ تر، سفت تر و دردناک می شوند و به صورت برآمدگی های حساسی بروز می کنند که نشستن را سخت می سازند.
گل مژه
گل مژه یک برآمدگی قرمز رنگ دردناک و کوچک است که در انتهای مژه، زیر پلک چشم و یا درون پلک چشم رشد می کند. گل مژه در اثر التهاب موضعی غده های عرقی یا فولیکول مژه های پلک رشد می کنند و اغلب با شالازیون (توده هایی که در قسمت داخلی پلک بالایی یا پایینی رشد می کند) اشتباه گرفته می شود. شالازیون اغلب بدون درد است و به جای عفونت، از طریق انسداد و التهاب غدد چربی ایجاد می شود.2

علائم کورک

کورک یا ورم عفونی پوستی که مقدار زیادی عفونت در زیر پوست جمع می شود.

علائم و نشانه های کورک شامل موارد زیر می شود:

ممکن است مقدار و سایز کورک افزایش پیدا کند.

تورم در اطراف برآمدگی و احساس درد با لمس محل کورک

برجستگی به مقدار یک نخود که سفت بوده و قرمز رنگ است.

سر برآمدگی پر از عفونت بوده و ممکن است خود به خود تخلیه شوند. یا به بیرون نشت پیدا کند.

باکتری که موجب به وجود آمدن کورک می شود مسری هستند. آنها می تواند از طریق تماس مایع داخل کورک، دیگر قسمت ها یا پوست افراد دیگری را درگیر کند.

در صورتی که فرد دچار تب یا بیماری های مزمنی مثل سرطان، دیابت بوده و داروهایی مصرف کند که سیستم ایمنی فرد را سرکوب می کند. بهتر است در صورت بروز کورک (ورم عفونتی) یا دیگر عفونت های پوستی به پزشک مراجعه کند.

راه های بسکمک برای جلوگیری یا کاهش احتمال ابتلا به انواع کورک ها وجود دارد. البته هیچ راه قطعی ای برای جلوگیری از بروز کورک پوستی وجود نداشته است. ولی می تواند با حفظ نظافت و مراقبت از پوست تا حد زیادی از بروز چنین بیماری های پوستی جلوگیری کرد.

آنتی بیوتیک ها به تنهایی برای درمان این ورم های عفونتی کارساز نیست. درمان های اولیه کورک ها شامل کیسه آب گرم و تخلیه ورم عفونی است. البته باید تخلیه ورم عفونتی در زمان مناسب و زمانی که نرم است صورت بگیرد. بسکمک از این بیماری های پوستی بدون نیاز به هیچ درمانی و یا تنها با درمان های خانگی بهبود می یابند.1

علل بروز کورک

کورک ها اغلب ناشی از نوعی باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس (باکتری استاف) هستند که یک یا چند فولیکول را عفونی می کند. باکتری های استاف معمولاً بدون آنکه ضرری به بدن برسانند روی سطح پوست و درون مخاط بینی انسان زندگی می کنند.

کورک معمولاً زمانی بروز می کند که این باکتری ها از طریق بریدگی یا خراش وارد پوست می شوند. سیستم ایمنی بدن در پاسخ به این شرایط سلول های سفید خون مبارزه کننده با عفونت را برای کشتن این باکتری ها به محل ورود آن ها می فرستد.

به مرور زمان، مخلوطی از باکتری های مرده، سلول های سفید مرده و سلول های مرده پوست در درون کورک جمع شده و تبدیل به چرک می شوند.

کفگیرک زمانی ایجاد می شود که عفونت زیر پوست توسعه می یابد و باعث تشکیل دسته ای از کورک ها می شود.3

چه زمانی باید در پی درمان پزشکی باشیم؟

هنگام بروز تب

زمانی که غدد لنفی متورم شوند.

زمانی که پوست اطراف کورک قرمز شود یا رگه های قرمز رنگ بر روی آن ظاهر شود.

زمانی که درد آن شدید شود.

زمانی که کورک تخلیه نمی شود.

زمانی که کورک دیگری در کنار کورک اصلی رشد کند.2

درمان کورک

بیشتر کورک ها بدون نیاز به درمان پزشکی خودبخود خوب شده و درمان کورک در خانه با موفقیت انجام میشود.
خوددرمانی
یکی از بهترین روش ها برای سرعت دادن به فرایند بهبود و درمان دمل این است که روزی سه تا چهار بار و هر بار به مدت ده دقیقه یک حوله گرم روی دمل قرار دهید. گرما مقدار گردش خون در اطراف کورک را افزایش می دهد، که این باعث می شود تعداد بیشتری از سلول های سفید مبارزه کننده با عفونت به محل بروز کورک فرستاده شود.

وقتی کورک می ترکد آن را با بانداژ یا گاز استریل بپوشانید تا از توسعه عفونت جلوگیری شود. سپس دست هایتان با آب و صابون کاملاً بشویید. این کار به جلوگیری از سرایت باکتری ها به سایر بخش های بدنتان یا اشخاص دیگر کمک می کند.

مسکن های بدون نسخه، مثل پاراستامول یا ایبوپروفن می توانند به تسکین هرگونه درد ناشی از کورک کمک کنند.

تخلیه کورک
اگر کورک بزرگی دارید که نرم و اسفنجی است (در پزشکی به آن کورک متغیر گفته می شود) به پزشک مراجعه کنید. وقتی یک کورک نرم و اسفنجی شد، بعید است که خودبخود بترکد و احتمالاً به خوبی به درمان با آنتی بیوتیک ها جواب نمی دهد.

پزشک می تواند چرک کورک را با تکنیکی به نام برش و تخلیه خارج کند. در برخی موارد، پزشک بیمار را برای انجام این درمان به یک بیمارستان محلی ارجاع می دهد.

در تکنیک برش و تخلیه نوک کورک با استفاده از یک اسکالپل یا یک سوزن استریل سوراخ می شود. این کار که باعث تخلیه چرک از کورک می شود، معمولاً به تسکین درد و آغاز فرایند بهبود کمک می کند. قبل از درمان، معمولاً محل درگیر پوست با استفاده از بی حسی موضعی بی حس می شود.

هرگز سعی نکنید خودتان کورک را سوراخ کرده یا با فشار تخلیه کنید زیرا این کار به توسعه عفونت کمک می کند.

آنتی بیوتیک ها
معمولاً آنتی بیوتیک ها در موارد زیر توصیه می شوند:

برای انواع کفگیرک ها

اگر دمای بدنتان بالا باشد

اگر دچار یک عفونت ثانویه مثل سلولیت (عفونت لایه های عمقی تر پوست) شده باشید.

اگر یک کورک روی صورتتان داشته باشید (احتمال بروز عوارض ناشی از کورک روی صورت بیشتر است)

اگر درد و ناراحتیتان شدید باشد

معمولاً توصیه می شود یک آنتی بیوتیک با پایه پنی سیلین، که فلوکلوکساسیلین نام دارد، را به مدت هفت روز مصرف کنید. اگر پنی سیلین برایتان مناسب نباشد می توانید از آنتی بیوتیک های دیگری مثل اریترومایسین و کلاریترومایسین استفاده کنید.

حتماً باید دوره مصرف آنتی بیوتیک را تکمیل کنید، حتی اگر کورک از بین رفته باشد؛ در غیر این صورت ممکن است که عفونت بازشود.3

پینوشتها

1.www.pezeshket.com

2.www.drjamili.ir

3.www.alireza-eftekhari.com

منبع: راسخون
انتشار: 30 آذر 1400 بروزرسانی: 30 آذر 1400 گردآورنده: kheimehnews.ir شناسه مطلب: 1206

به "از علت تا درمان کورک پوستی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "از علت تا درمان کورک پوستی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید