برندگان اسکار فیلم برداری در قرن 21 از بدترین تا بهترین

به گزارش خیمه نیوز، فیلمبرداری یکی از جنبه های حیاتی فیلم است. بدون یک مدیر فیلمبرداری حرفه ای با زاویه دیدی حرفه ای، کمبودی عظیم در فیلم حس می گردد؛ حتی اگر تمام عوامل دیگر به شدت حرفه ای باشند.

برندگان اسکار فیلم برداری در قرن 21 از بدترین تا بهترین

فیلم پیش از هر چیز یک رسانه بصری است و یک فیلمبردار خوب قادر است مخاطبان را به جهانی جدیدی منتقل کند، آن ها را در صندلی شخصیت های فیلم قرار دهد و یا حتی با استفاده از استعاره های بصری، مضمون خاصی را به آن ها انتقال دهد.

یکی از بزرگ ترین فیلمبردارانی که سینما تا به امروز به خود دیده ، راجر دیکینز است؛ کسی که چشم های تیزبین اش تصاویر خارق العاده و فراموش نشدنی از قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل (The Assassination of jesse james by the Coward Robert Ford) تا اسکای فال (Skyfall) را خلق نموده است.

بعد از 14 مرتبه نامزدی، دیکینز در نهایت سال 2018 برای فیلم بلید رانر 2049 (Blade Runner 2049) توانست اسکار را به کارنامه خود اضافه کند.

از سوی دیگر آلفونسو کوارون سال 2019 تبدیل به نخستین کارگردانی شد که برای تصویربرداری در فیلم خودش، روما (Roma)، توانست اسکار را به خانه ببرد.

اگر این دو نفر در مقابل هم قرار بگیرند، چه کسی پیروز خواهد شد؟ برای یافتن این سوال همه برندگان اسکار قرن بیست یکم را در یک لیست جمع آوری نموده ایم.

با توجه به این لیست، علاوه بر شگفتی هایی که در آن یافت می گردد، می توان به راحتی پیشرفت تصویربرداری را با حرکت به سوی تکنولوژی احساس کرد.

هیچ کدام از فیلم های لیست زیر بد نیستند، اما باید بگویم که ما لیست خود را از ضعیف ترین شروع می کنیم.

20. خاطرات یک گیشا (Memoirs of a Geisha)

  • محصول: 2005
  • کارگردان: راب مارشال
  • بازیگران: جانگ زئی، گونگ لی
  • امتیاز راتن تومیتوز: 35 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 54 از 100
  • مدیر تصویربرداری: دیان بیبی

فیلم های شاخص دیان بیبی: شیکاگو (Chicago)، نه (Nine)، وثیقه (Collateral)

کار تصویربردار، دیان بیبی، در این فیلم به هیچ وجه بد نیست، فقط ماندگار نیست؛ درست مانند خود فیلم.

خاطرات یک گیشا را راب مارشال پس از فیلم برنده اسکار خود، شیکاگو، ساخت، اما فیلم خیلی زود از یادها رفت و فراموش شد.

برجسته ترین نکته کار بیبی استفاده از نور است، اما به جز آن تصویرهای او فقط بد نیستند.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: امانوئل لوبتسکی برای جهانی جدید (The New World)

19. آواتار (Avatar)

  • محصول: 2009
  • کارگردان: جیمز کامرون
  • بازیگران: سم ورثینگتون، زوئی سالدانیا
  • امتیاز راتن تومیتوز: 82 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • مدیر تصویربرداری: مائورو فیوره

فیلم های شاخص مائورو فیوره: روز تعلیم (Training Day)، ایکوالایزر (The Equalizer)، چپ دست (Southpaw)

درست است که آواتار یک فیلم پیش رو است، اما اگر تنها از نظر تصویربرداری آن را آنالیز کنیم مائورو فیوره فقط قابل قبول است.

بیش تر به نظر می آید این اسکار برای پیروزیت های تکنیکی و تمام زحمات گروه جلوه های ویژه داده شده است، وگرنه تمام تصاویری که کامرون و فیوره ضبط نموده اند، پایه ای هستند.

اگرچه باید باز هم اشاره کنیم که بردن این اسکار توسط آواتار قابل درک است، چرا که فیلم تحول بزرگی در جهانی اجرای مقابل دوربین و جلوه های ویژه به وجود آورد.

  • تصویر برداری که باید برنده می شد: برونو دل بونل برای هری پاتر و شاهزاده دورگه (Harry Potter and the Half-Blood Prince)

18. ببر خیزان، اژدهای پنهان (Crouching Tiger Hidden Dragon)

  • محصول: 2000
  • کارگردان: انگ لی
  • بازیگران: جو یون فات، میشل یئو
  • امتیاز راتن تومیتوز: 97 از 100
  • مدیر تصویربرداری: پیتر پائو

فیلم های شاخص پیتر پائو: قاتل (The Killer)، ناجی روح (Saviour of the Soul)، عروسی با موهای سفید (The Bride with White Hair)

بهترین نکته تصاویر پیتر پائو در این فیلم، روان بودن آن ها است.

فیلم انگ لی در مجموع هم فیلم خوبی است، اما تصاویر پیتر پائو در مقایسه با تصاویر شگفت انگیز و پیشروی راجر دیکینز در ای برادر، کجایی؟ (O Brother Where Art Thou) بسیار عقب می مانند.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: راجر دیکینز برای ای برادر، کجایی؟

17. ناخدا و فرمانده : آخر جهان (Master and Commander: The Far Side of the World)

  • محصول: 2003
  • کارگردان: پیتر ویر
  • بازیگران: راسل کرو، پل بتانی
  • امتیاز راتن تومیتوز: 85 از 100
  • مدیر تصویربرداری: راسل بوید

فیلم های شاخص راسل بوید: پیک نیک در هنگینگ راک (Picnic at Hanging Rock)، دروغگو دروغگو (Liar Liar)، پیمان خونین (Blood Oath)

فیلم ناخدا و فرمانده: آخر جهان از پیتر ویر یکی از قدرنادیده ترین فیلم ها است، اما باعث خوشحالی است که بدانیم فیلم در این رشته برنده اسکار شده است.

فیلم برداری در آب های آزاد کاری سخت است، اما راسل بوید پیروز می گردد صحنه محرک روی آب های آزاد را به گونه مقابل دوربین بیاورد که مخاطب خودش را درون کشتی احساس کند.

قاب های مه آلود، صندلی درست بازیگران در قاب و جنگ های روی آب کشتی ها به بهترین شکل ممکن روی پرده نقره ای آورده شده اند و بوید را تبدیل به یکی از برندگان به حق اسکار نموده اند.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: راسل بوید برای ناخدا و فرمانده: آخر جهان

16. هزارتوی پن (Pans Labyrinth)

  • محصول: 2006
  • کارگردان: گی یرمو دل تورو
  • بازیگران: ایوانا باکرو، سرژی لوپس
  • امتیاز راتن تومیتوز: 95 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 98 از 100
  • مدیر تصویربرداری: گی یرمو نابارو

فیلم های شاخص گی یرمو نابارو: چهار اتاق (Four Rooms)، جکی براون (Jackie Brown)، پسر جهنمی (Hell Boy)

هزارتوی پن گی یرمو دل تورو سال 2006 با برنده شدن اسکار در این رشته، همه را شگفت زده کرد، البته تصویربردار همیشگی او گی یرمو نابارو تصاویر خود را به بهترین شکل ممکن ضبط نموده است؛ به خصوص استفاده از رنگ و حرکت روان دوربین که مخاطب را همیشه درگیر نگه می دارد.

با این حال وقتی تصاویر او در مقابل تصاویر امانوئل لوبزکی از فیلم فرزندان انسان (Children of Men) قرار می گیرند، به نظر می رسد رای دهندگان اسکار مرتکب یک اشتباه شدند.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: امانوئل لوبزکی برای فرزندان انسان

15. هوگو (Hugo)

  • محصول: 2011
  • کارگردان: مارتین اسکورسیزی
  • بازیگران: بن کینگزلی، ساشا بارون کوهن
  • امتیاز راتن تومیتوز: 93 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 83 از 100
  • مدیر تصویربرداری: رابرت ریچاردسون

فیلم های شاخص رابرت ریچاردسون: جوخه (Platoon)، بیل را بکش (Kill Bill)، حرامزاده های لعنتی (Inglourious Basterds)، هشت نفرت انگیز (The Hateful Eight)

هوگو برای مارتین اسکورسیزی فیلم اولین ها بود.

نه تنها نخستین فیلمی بود که او برای مخاطبان جوان مقابل دوربین می برد، بلکه نخستین فیلم او با فرمت سه بعدی هم بود.

با توجه به تاریخ نگار سینما بودن اسکورسیزی، او و رابرت ریچاردسون در این فیلم از خاصیت سه بعدی صرفا برای سرگرم کردن مخاطب استفاده ننموده اند، بلکه به وسیله آن قواعد پایه ای فیلم برداری را برجسته کردند.

این نکته از آن جایی که داستان فیلم هم به سال های ابتدایی اختراع سینما می پردازد، در سایر جنبه های فیلم هم به کار برده می گردد.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: رابرت ریچاردسون برای هوگو

14. میلیونر زاغه نشین (Slumdog Millionaire)

  • محصول: 2008
  • کارگردان: دنی بویل
  • بازیگران: دو پاتل، فریدا پینتو
  • امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 84 از 100
  • مدیر تصویربرداری: آنتونی داد منتل

فیلم های شاخص آنتونی داد منتل: جشن (Festen)، 127 ساعت (127Hours)، داگویل (Dogville)

آنتونی داد منتل با جنبش دوگما 95 توانست اسم و رسمی برای خود دست و پا کند و فیلم سازی تجربی را با راه و روش های تازه ای احیا کند.

او پس از دوگما 95 هم چنان به تجربه های جدید و شکستن حد و مرزها ادامه داد، این بار با دنی بویل ابتدا در فیلم بیست و هشت روز بعد (28Days Later) و سپس با فیلم های دیگر، اما همکاری آن ها در میلیونر زاغه نشین پیش روترین و تاثیرگذارترین آن هاست.

این فیلمی است که به لطف دوربین فعال منتل و خدمت کردن آن به شخصیت ها و داستان، زنده به نظر می رسد.

با این که این فیلم در مقابل تصاویر خیره نماینده شوالیه تاریکی (The Dark Knight) قرار گرفته بود، اما این مرتبه رای دهندگان آموزشگاه انتخاب درستی داشته اند.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: آنتونی داد منتل برای میلیونر زاغه نشین

13. زندگی پی (Life of Pi)

  • محصول: 2012
  • کارگردان: انگ لی
  • بازیگران: سورج شارما، عرفان خان
  • امتیاز راتن تومیتوز: 86 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 79 از 100
  • مدیر تصویربرداری: کلادیو میراندا

فیلم های شاخص کلادیو میراندا: مورد عجیب بنجامین باتن (The Curious Case of Benjamin Button)، فراموشی (Oblivion)، سرزمین فردا (Tomorrowland )

فیلم سازی دیجیتال با فیلم سال 2012 آنگ لی پیشرفت فراوانی کرد.

زندگی پی که تصویربرداری آن را کلادیو میراندا بر عهده داشت، مثالی کامل است از همکاری درست بازیگران حقیقی و صحنه ها با شخصیت ها و پس زمینه های دیجیتال.

نتیجه خیره نماینده است، مخصوصا هنگامی که با سایر فیلم هایی که جلوه های ویژه سنگین دارند مقایسه می گردد. استفاده میراندا از نور باعث می گردد که حضور پی در دریا هم زمان حقیقی و سوررئال به نظر بیاید.

زندگی پی یک پیروزیت کامل و نقطه اوج در فیلم سازی دیجیتال و حتی بهتر از بسیاری از فیلم هایی که امروزه با جلو ه های ویژه سنگین ساخته می شوند، است.

با وجود تمام این ها، آن سال در رقابتی بسیار سخت با راجر دیکینز برای اسکای فال و یانوش کامینسکی برای لینکولن، توانست اسکار را به خانه ببرد.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: کلادیو میراندا برای زندگی پی، راجر دیکینز برای اسکای فال، یانوش کامینسکی برای لینکلن

12. تلقین (Inception)

  • محصول: 2010
  • کارگردان: کریستوفر نولان
  • بازیگران: لئوناردو دی کاپریو، تام هاردی
  • امتیاز راتن تومیتوز: 87 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 74 از 100
  • مدیر تصویربرداری: والی فیستر

فیلم های شاخص والی فیستر: بی خوابی (Insomnia)، پرستیژ (The Prestige)، شوالیه تاریکی برمی خیزد (The Dark Knight Rises)

نولان عادت دارد که جادوی فیلم های خود را مخفی نگه دارد و همان طور که مخاطبان هم شاهد هستند، همکاری او با والی فیستر در فیلمی که ذهن را به بازی می گیرد یکی از بهترین تجربه های بصری قرن بیست و یکم است.

برای ساخت چنین تصاویری به حرکات دوربین و امکانات بصری و به خصوص مهارت فوق العاده ای احتیاج است که فیستر همه ان ها را در کنار هم مهیا می نماید.

تصویربرداری که باید برنده می شد: والی فیستر برای تلقین

11. روما (Roma)

  • محصول: 2018
  • کارگردان: آلفونسو کوارون
  • بازیگران: یالیتزا آپاریچیو، مارینا د تاویرا
  • امتیاز راتن تومیتوز: 95 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 96 از 100
  • مدیر تصویربرداری: آلفونسو کوارون

فیلم های شاخص آلفونسو کوارون: هری پاتر و زندانی آزکابان (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban)، فرزندان انسان (Children of Men)، جاذبه (Gravity)

آلفونسو کوارون قرار بود در روما با تصویربردار فیلم برنده اسکار خود، جاذبه، یعنی امانوئل لوبتسکی همکاری کند، اما لوبزکی به دلیل تداخل های زمانی نتوانست به فیلم بپیوندد.

این زمانی بود که کوارون دست به کار شد و نگاه بصری خود را با جزئیاتی خیره نماینده بر پرده نقره ای آورد.

تصویربرداری در روما از آن جایی ویژه است که کوارون دوربین خود را در کنجی بی حرکت می گذارد و مخاطب را مجبور می نماید تا به عنوان مشاهده گری صرف، شاهد آن چه در حال رخ دادن است باشد.

هیچ حرکت دوربینی وجود ندارد که بخواهیم درباره آن حرف بزنیم و با این حال ترکیب بندی نماهای کوارون و جای گذاری دوربین آن بسیار دقیق است و هر تصمیمی که گرفته شده است در خدمت داستان بوده است.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: آلفونسو کوارون برای روما (با اشاره ای افتخاری به فیلم ستاره ای متولد شده است (A Star is Born))

10. ارباب حلقه ها: یاران حلقه (The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring)

  • محصول: 2001
  • کارگردان: پیتر جکسون
  • بازیگران: ایان مک کلن الیجاه وود، ویگو مورتنسن
  • امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
  • مدیر تصویربرداری: اندرو لزنی

فیلم های شاخص اندرو لزنی: ارباب حلقه ها: دو برج (The Lord of the Rings: The Two Towers)، ارباب حلقه ها: بازگشت پادشاه (The Lord of the Rings: The Return of the King)، کینگ کونگ (King Kong)

اندرو لزنی فقید مسئول تصاویری است که به عنوان سرزمین میانه در ذهن ما حک شده است و تمام این داستان ها با ارباب حلقه ها: یاران حلقه شروع شد.

غنای قاب های لزنی غرق شدن محاطبان در این جهانی فانتزی را تسهیل می نماید. این یکی از دست آوردهای بزرگ سینما است و باعث افسوس است که لزنی انقدر زود همه ما را ترک کرد، در صورتی که هیچ کس شکی نداشت که او کارهایی بزرگ تر و باشکوه تر برای به اشتراک گذاری با جهان دارد.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: اندرو لزنی برای ارباب حلقه ها: یاران حلقه

9. لا لا لند (La La Land)

  • محصول: 2016
  • کارگردان: دیمین شزل
  • بازیگران: اما استون، رایان گاسلینگ
  • امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 94 از 100
  • مدیر تصویربرداری: لینوس ساندگرن

فیلم های شاخص لینوس ساندگرن: طوفان (Storm)، نخستین انسان (First Man)، حقه بازی آمریکایی (American Hustle)

دربین جنگ های بزرگ لا لا لند در اسکار، به نظر می رسد به اندازه کافی درباره کار لینوس ساندگرن صحبت نشده است. تمرکز همه بر روی درگیری بر سر اسکار بهترین فیلم بود و هیچ کس به این توجه نکرد که لینوس ساندگرن بهترین فیلم کارنامه خود تا به امروز را در قالب موریکال دیمین شزل ارائه داده است.

به ویژه استفاده او از رنگ کم نظیر است و حتی احتیاج نیست به آن پلان هایی اشاره کنیم که هم زمان رویایی و حقیقی بودند.

موزیکال یعنی حرکت و دوربین لینوس به گونه ای دور دو عاشق فیلم می چرخد که گویا خودش هم یکی از شخصیت های فیلم است.

این یک فیلم خارق العاده است که با وجود این که در مقابل شاهکار رودریگو پریتو، سکوت (Silence)، به پیروزی رسیده، به نظر می آید که سزاوار آن بوده است.

تصویربرداری که باید برنده می شد: لینوس ساندگرن برای لا لا لند

8. هوانورد (The Aviator)

  • محصول: 2004
  • کارگردان: مارتین اسکورسیزی
  • بازیگران: لئوناردو دی کاپریو، کیت بلانشت
  • امتیاز راتن تومیتوز: 86 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 77 از 100
  • مدیر تصویربرداری: رابرت ریچاردسون

فیلم های شاخص رابرت ریچاردسون: جوخه (Platoon)، بیل را بکش (Kill Bill)، حرامزاده های لعنتی (Inglourious Basterds)، هشت نفرت انگیز (The Hateful Eight)

هوانورد نتیجه این است که یکی از بهترین تاریخ نگاران سینما، هم زمان یکی از بهترین فیلم سازان سینما هم باشد.

طی روایت داستان هاوارد هیوز، مارتین اسکورسیزی و رابرت ریچاردسون تصمیم گرفتند، دوره های مختلف زندگی هاوارد هیوز را به شیوه ای به تصویر بکشند که در آن دوره هیوز فیلم های خود را به همان شیوه ساخته است.

این یک ارمان شهر برای عاشقان سینما و تا به امروز هم یک اثر خیره نماینده است.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: رابرت ریچاردسون برای هوانورد

7. بردمن (Birdman)

  • محصول: 2014
  • کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
  • بازیگران: مایکل کیتون، اما استون
  • امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 87 از 100
  • مدیر تصویربرداری: امانوئل لوبزکی

فیلم های شاخص امانوئل لوبزکی: درخت زندگی (The Tree of Life)، فرزندان انسان (Children of Men)، جاذبه (Gravity)

لوبزکی به عنوان تنها تصویربرداری که سه سال پیاپی برنده اسکار شده است، جای پای خود را در تاریخ سینما محکم نموده و بی شک تمام اسکارها حق او بوده است.

بدون توجه به این که درباره فیلم چه فکری می کنید، آن چه لوبزکی ضبط نموده است؛ به گونه ای که فیلم یک برداشت بلند به نظر می آید، یک شاهکار است و اگر چه این تکنیک پیش از این هم استفاده شده است، اما هیچ کدام آن ها مانند لوبزکی نبوده است.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: امانوئل لوبزکی برای بردمن

6. جاده ای به سوی تباهی (Road to Perdition)

  • محصول: 2002
  • کارگردان: سم مندس
  • بازیگران: تام هنکس، پل نبومن
  • امتیاز راتن تومیتوز: 81 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 72 از 100
  • مدیر تصویربرداری: کنراد هال

فیلم های شاخص کنراد هال: لوک خوش دست (Cool Hand Luke)، بوچ کسیدی و ساندنس کید (Butch Cassidy and the Sundance Kid)، زیبایی آمریکایی (American Beauty)

جاده ای به سوی تباهی فیلم سایه هاست که با توجه به داستانی که روایت می نماید، کاملا مناسب است.

تصویربردار فقید کنراد هال در فیلمی که تبدیل به آخرین فیلم او شد، اوج هنر سینمایی خود را به رخ می کشد و نشان می دهد که لیاقت اسکاری را که پس از مرگ نصیب اش شد، دارد.

کاری که هال در این فیلم با نور می نماید، خیره نماینده است و سبکی که او و کارگردان، سم مندس، به آن می رسند تا بتوانند داستان را از زاویه دید یک کودک با حرکات دوربین خاص، نماهای خاص و … روایت نمایند، کم نظیر است.

با این که خود فیلم تقریبا به فراموشی سپرده شده است، اما کار هال پس از پانزده سال هنوز به یاد ماندنی و شگفت انگیز است.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: کنراد هال برای جاده ای به سوی تباهی

5. از گور بازگشته (The Revenant)

  • محصول: 2015
  • کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
  • بازیگران: لئوناردو دی کاپریو، تام هاردی
  • امتیاز راتن تومیتوز: 78 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 76 از 100
  • مدیر تصویربرداری: امانوئل لوبزکی

فیلم های شاخص امانوئل لوبزکی: درخت زندگی (The Tree of Life)، فرزندان انسان (Children of Men)، جاذبه (Gravity)

در جنگ بین فیلم هایی که لوبزکی به همراه اینیاریتو ساخته است، از گور بازگشته به دنبال استفاده خیره نماینده از نور طبیعی در صندلی رجحان نسبت به سایر فیلم ها قرار می گیرد. این کار اصلا آسان نیست، به خصوص با توجه به موقعیت مکانی که این فیلم برای روایت داستان خود برگزیده است، اما لوبتسکی این غیرممکن را ممکن می نماید.

خطر طبیعت وحشی، به زیبایی به وسیله لنزهای لوبزکی وارد زندگی ما می گردد و می توانید ذات فیلم سازی حقیقی را ببینید که روی پرده به نمایش در می آید.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: امانوئل لوبزکی برای از گور بازگشته

4. بلید رانر 2049 (Blade Runner 2049)

  • محصول: 2017
  • کارگردان: دنی ویلنوو
  • بازیگران: رایان گاسلینگ، آنا د آرماس
  • امتیاز راتن تومیتوز: 88 از 100
  • مدیر تصویربرداری: راجر دیکینز

فیلم های شاخص راجر دیکینز: ذهن زیبا (A Beautiful Mind)، فارگو (Fargo)، کتاب خوان (The Reader )

فیلمی که در نهایت اسکار را به کارنامه راجر دیکینز افزود، هم زمان بهترین کار او هم هست.

بلید رانر 2049 به فضایی غریب و غیرواقعی با همراهی جلوه های ویژه به بهترین صورت ممکن حیات می بخشد، اما این قدرت تصویربرداری آن است که فیلم را تا این حد بالا می کشد.

تصاویری که دیکنز در هنگام فرود یا صعود سفینه قهرمان می گیرد و تمام تصاویری که از این جهانی دیجیتال ضبط می نماید، خیره نماینده است و همه چیز در جایی خارق العاده می گردد که بدانید در بیشتر مواقع دیکینز از نورپردازی سرصحنه به جای فیلترهای رنگی مرحله پس فراوری و جلوه های ویژه استفاده نموده است.

برای اولین بار اسکاری که اهدا می شد بین چند گزینه ممکن نبود، بلکه تنها گزینه ممکن راجر دیکینز بود.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: راجر دیکینز برای بلید رانر 2049

3. جاذبه (Gravity)

  • محصول: 2013
  • کارگردان: آلفونسو کوارون
  • بازیگران: ساندرا بولاک، جرج کلونی
  • امتیاز راتن تومیتوز: 95 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 96 از 100
  • مدیر تصویربرداری: امانوئل لوبزکی

فیلم های شاخص امانوئل لوبزکی: درخت زندگی، فرزندان انسان، از گور بازگشته

یکی دیگر از بهترین کارهای کارنامه لوبزکی باز هم با آلفونسو کوارون است.

حالا می دانیم که آواتار اسکار را تنها به دلیل اولین بودن در انجام برخی از تکنیک های مدرن دریافت کرد.

همان کارها را لوبزکی در جاذبه به حد کمال می رساند. با جادبه، لوبزکی امضای خود، واقع گرایی را به یک پروژه جلوه های ویژه می آورد.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: امانوئل لوبتسکی برای جاذبه

2. 1917

  • محصول: 2019
  • کارگردان: سم مندس
  • بازیگران: جری مکای، بندیکت کامبربچ
  • امتیاز راتن تومیتوز: 89 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 78 از 100
  • مدیر تصویر برداری: راجر دیکینز

فیلم های شاخص راجر دیکینز: بارتون فینک (Barton Fink)، جایی برای پیرمردها نیست (No Country for Old Man)، سیکاریو (Sicario)

دیکنز با 1917 گویا می خواهد به لوبزکی بگوید که هر کاری تو بتوانی انجام دهی، من می توانم بهتر از ان را انجام دهم!

1917 فیلمی درباره جنگ جهانی است که به یک برداشت طولانی می ماند، اما این به تنهایی علتی بر جذابیت 1917 نیست، بلکه این سبک بصری با داستانی که روایت می گردد، هم خوانی دارد و این است که 1917 را فیلمی ماندگار می نماید.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: راجر دیکینز برای 1917

1. خون به پا خواهد شد (There Will Be Blood)

  • محصول: 2007
  • کارگردان: پل توماس اندرسن
  • بازیگران: دانیل دی-لوئیس، پل دانو
  • امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
  • امتیاز متاکریتیک: 93 از 100
  • مدیر تصویربرداری: رابرت السویت

فیلم های شاخص رابرت السویت: برد سخت (Hard Eight)، مگنولیا (Magnolia)، مایکل کلیتون (Michael Clayton)

2007 سالی عجیب برای تصویربرداری بود.

راجر دیکینز برای دو فیلم قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل و جایی برای پیرمردها نیست، با خودش رقابت می کرد، اما رابرت السویت با کار خیره نماینده خودش در فیلم پل توماس اندرسن از راه رسید و اسکار را مال خود کرد.

قاب بندی در این فیلم همه چیز است. السویت زندگی دنیل پلین ویو را با جزئیاتی خیره نماینده به نمایش می گذارد. تصاویر برای این فیلم حیاتی هستند و قاب هایی که السویت در این فیلم می بندد و به گونه ای که از نور استفاده می نماید، به طور عجیبی فیلم را روایت می نماید و اثرگذاری آن را افزایش می دهد.

با این همه و با این که این فیلم رجحانن رتبه را در بین بهترین تصویربرداری قرن بیست و یکم در این لیست به دست آورده است، هنوز معتقدم نامزد سزاوارتری برای این رتبه وجود داشت و ان هم قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل از راجر دیکینز است که یکی از بهترین تصویربرداری های تاریخ سینماست.

  • تصویربرداری که باید برنده می شد: راجر دیکینز برای قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل

منبع: collider

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 1 خرداد 1400 بروزرسانی: 1 خرداد 1400 گردآورنده: kheimehnews.ir شناسه مطلب: 936

به "برندگان اسکار فیلم برداری در قرن 21 از بدترین تا بهترین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برندگان اسکار فیلم برداری در قرن 21 از بدترین تا بهترین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید